سینما مونت کارلو

سینما مونت کارلو

آدرس : ضلع شمال غربی میدان نبوت ( هفت حوض ) ،ابتدای خیابان جانبازان غربی

ظرفیت : 1100 نفر

تلفن : 79741

مدیر : دقیقی ( در سال 1349 )

این سینما در سال 1354 به واسطه ی آیت الله حیدر علی جلالی خمینی  توسط شخصی به نام غفاری به مبلغ سه میلیون تومان خریداری شده و به مسجد النبی فعلی تبدیل شد و با اقامه ی نماز توسط ایت الله العظمی خوانساری آغاز به فعالیت نمود و تاکنون پا برجاست .یکی از آپاراتچی های این سینما آقای مهدی رضایی بوده اند.

به مدیریت کل اداره سوم ( 347 ) شماره : 68432/20 ه 22

از : ساواک تهران /20 ه 22 تاریخ : 23/5/54

درباره خرید سینما جهت احداث مسجد

برابر تحقیقات انجام شده حدود 40 روز قبل افرادی به اسامی طباطبایی صاحب بنگاه معاملات ملکی واقع در هفت حوض منطقه نارمک تلفن 792477 _ غفاری دفتر دار ساختمان ملکی تلفن 790741 _ شریفی صاحب بنگاه معاملاتی پیروز واقع در نبش سی متری نارمک تلفن 790227 _ حاج آقا جلالی پیشنماز مسجد احمدیه واقع در انتهای سرسبز و آیت الله خوانساری پیشقدم شده و با جمع آوری پول از اهالی محل ،ساختمان مذکور را جهت احداث مسجد از دکتر آسانلو به قیمت دو میلیون و هشتصد هزار تومان خریداری نموده اند و در حال حاضر حدود هشتصد هزار تومان بدهکار می باشند لذا پس از انجام معامله اهالی با دادن چای و شیرینی محل مذکور را به عنوان مسجد النبی به مردم معرفی می نمایند .

رئیس ساواک تهران .پرنیانفر

به نقل از : دوران ،ماهنامه الکترونیکی تاریخ معاصر ایران ،شماره ی 36،آبان 1387

dowran.ir/show.php?id=113465945

اجاره سینما به بهائیان

به : 20 ه 4

شماره گزارش : 321/3749

تاریخ گزارش : 49/12/12

موضوع : اختلاف بین بهائیان و مسلمانان نارمک

برابر گزارش ساواک شمال شرق بعدازظهر روز 49/11/30 سینما مونت کارلو واقع در فلکه هفت حوض نارمک یک سانس به صورت اجاره در اختیار بهائیهای مقیم نارمک گذارده می شود . آقای دقیقی مدیر سینمای مذکور که کارمند دانشگاه نیز می باشد اظهار داشته اینجانب روز 49/11/16 سینمای خود را جهت اجرای مراسم ملی در اختیار شهرداری محل گذاردم و از همان موقع تاکنون بعضا تلفنهای تهدید آمیزی وسیله اشخاص ناشناس به سینما شده و در جمعه گذشته این گونه تلفن های تهدید آمیز بیشتر گردید نامبرده با ناراحتی تمام اظهار عدم تامین جانی نموده و تقاضای کمک داشته که به نحو مقتضی به ژاندارمری نارمک و تهران نو معرفی و هدایت گردیده است .

ملاحظات : پیرامون شناسایی محرکین و در صورت امکان افرادی که تلفن های تهدید آمیز می نمایند اقدام مقتضی معمول و نتیجه را اعلام دارند .

از : سایت موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی :

www.ir-psri.com/show.php/print.php?page=viewdocumentid=553

سندی از وزارت فرهنگ و هنر درباره ی تعطیل شدن سینماهای دنیا،مهتاب،مونت کارلو،فری،فیروزه،جهان و امپریال در سال 1353

وزارت فرهنگ و هنر

شماره:35/7717

تاریخ:1353/8/8

به عرض برسد

اتحادیه سینما داران پایتخت طی نامه شماره 8202 مورخ 1353/7/30 اعلام داشته است که در سه ماهه اخیر سینماهای دنیا،

مهتاب،مونت کارلو،فری،فیروزه،جهان و امپریال که تعدادی از اینها نیز اخیرا نوسازی و بهسازی کرده بودند بر اثر مشکلات مالی

و عدم تعادل دخل و خرج تعطیل شده اند.توضیح این که در سال 1347 بنا به درخواست اتحادیه سینما داران ،وزارت فرهنگ 

و هنر کمیسیونی مرکب از حسابرسان قسم خورده خود و مهندسین آبادانی و مسکن و دانشکده هنرهای تزئینی تشکیل داد

و پس از حسابرسی به این نتیجه رسید که بهای بلیت سینماها ارزان و عوارض شهرداری در ایران زیاد است و در نتیجه صاحبان

سینماها با توجه به مبلغ سرمایه گذاری ،بازده متناسب ندارند.درآمد حاصله در سال 1347 قریب 6/9 درصد بوده است 

بدون این که رقم استهلاک تاسیسات سینمایی و سایر امور مربوطه به فیلم وسینما به حساب آمده باشد.سرانجام بر اثر 

اقدامات موثر حداکثر تا ده ریال با افزایش بهای بلیت سینماها موافقت گردید.افزایش بهای بلیت در سینماها که به تدریج

انجام گرفته و هنوز هم ادامه دارد مصادف با رشد سریع قیمت ها و افزایش دستمزدها و گرانی سرسام آور وسایل سینمایی

شده است.ده یا پنج ریال بهای بلیت به بعضی از سینماها عملا در تعادل دخل و خرج آنها موثر واقع نشده است.با توجه به 

مراتب فوق نمی توان منکر این واقعیت بود که قیمت بلیت سینماها با توجه به قیمت سایر مایحتاج عمومی بسیار ارزان است 

و در چنین شرایطی اگر حقیقتا در مورد افزایش چند سینمای شمال شهر تهران و کاهش عوارض شهرداری سایر سینما{ها}

براساس طرحی که قبلا به عرض رسیده اقدام نشود،امکان دارد وضع مالی سینماهای موجود به مرحله ای برسد که صاحب

سینما جز تعطیل کار خود چاره ای نداشته باشد.

با تقدیم عرض ادب و احترام

صالح

از کتاب:اسنادی از موسیقی،تئاتر و سینما در ایران(1357-1300 ه.ش)،جلد سوم،صفحه های 1255و1256

انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،1379