سینما کسری

سینما کسری

آدرس : خیابان انقلاب ( شاهرضا ) ،نبش خیابان بهار

مالک اولیه : مهدی رقابی (به نقل از کتاب:تاریخ سینمای ایران ،از آغاز تا سال 

1357،نوشته ی مسعود مهرابی،انتشارات فیلم،چاپ پنجم،زمستان 1368،صفحه ی 489)

آپاراتچی ها:مراد دورلو(خبرگزاری مهر،1397.06.20)

تلفن : 826939

این سینما یکبار در 1357/02/28 دچار آتش سوزی شد .

در حال حاضر به موسسه ی فرهنگی اسوه تبدیل شده است .

سینما کسری به روایت بهروز تورانی :

سینما کسری که در نقطه ای از خیابان انقلاب نزدیک پیچ شمیران قرار گرفته بود که دیده نمی شد سالنش در طبقه ی زیرزمین بود و در خیابان شاهرضای سابق یا انقلاب سر در کوچکی داشت به اندازه ی یک دهنه مغازه که جایی هم برای نصب پوستر و پلاکارد نداشت . هیچ وقت کارش نگرفت و مدتی هم فیلم های هنری نمایش داد شاید روشنفکران را جلب کند ،نکرد . فیلم رم در ساعت یازده را که از نمونه های برجسته اما نه چندان مشهور فیلم های نئو رئالیستی ایتالیایی است در سینما کسری دیدم .

از : مجله 24 ،شماره ی 18

سینما کسری به روایت ایوب شهبازی :

این سینما ،که بیش تر ،از ابتدا برای تئاتر ساخته شده بود در اجاره خانم لرتا و آقای جعفری قرار داشت . بعد از رکود فعالیت های تئاتر ،اقدام به نمایش فیلم کرد ،اما هیچ وقت در آن جا حس سینما به آدم دست نمی داد . در معنا یک سینمای متروک و دور افتاده از سینماهای تهران به حساب می آمد . مهدی رقابی این سینما را ،که وابسته به تئاتر تهران بود ،در سال 1347 از دکتر فتح الله والا برادر مهندس والا ،مدیر تئاتر تهران خرید و مدتی سینما را تعطیل کرد . سپس شروع به تغییرات اساسی در فضای داخلی آن نمود ،به طوری که در آن زمان گفته می شد این سینما را با گران ترین پرده نمایش با 460 صندلی افتتاح کرد .

از کتاب : حکایت مردان خاکستری سینما ،نوشته ی ایوب شهبازی ،انتشارات روزنه کار ،چاپ اول ،صفحات 261 و 262

... رقابی بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی ،سینما کسری را ( به طوری که خودش می گوید ) به کمیته انقلاب اسلامی واگذار کرد .

همان ،صفحه ی  262

... نوشته ها حاکی از این بود که رقابی تحصیل کرده آمریکا است و از او دعوت شده بود در کمپانی کلمبیا به جای کروین ماتیوز در هفتمین سفر سندباد بازی کند ،اما رقابی قبول نکرده است .

همان ،صفحه ی 263

... او فرزند حاج احمد رقابی است که در خیابان سرچشمه چلوکبابی معروفی را اداره می کرد که زبانزد تهرانی ها بود . اما بعدها توسط فرزندش مهدی رقابی با دکوراسیون جدبد و مجللی به خیابان زرتشت نقل مکان کرد . رقابی به خاطر دوستی و ارتباطی که با هنرمندان جهان و ایران برقرار کرده بود ،این چلوکبابی را با حضور ویلیام هولدن که به دعوت اخوان ها به ایران آمده بود افتتاح کرد ...

... به هر حال در آن زمان که سینما کسری هم تئاتر بود و هم سینما به همراه داوود ،نمایش گربه روی شیروانی داغ ،با شرکت محمد علی جعفری را در آن جا دیده بودم . این سینما در خیابان شاهرضا ( انقلاب ) ،نبش شمال غربی خیابان بهار ،جنب کافه بهشت واقع شده بود .

همان ،صفحه ی 265

خبر افتتاح مجدد سینما کسری در سال 1369

پس از سالها که تابلوی سینما،تئاتر کسری جلب نظر می کرد،سرانجام با افتتاح تئاتر کسری نام واقعی خود را یافت.

تئاتر کسری روز شنبه اول دی {1369} با سخنرانی آقای علی منتظری افتتاح شد.قابل ذکر است که دو سالن برای 

تئاتر در نظر گرفته شده و فعالیت سینما هم برای نمایش فیلم از ساعت 3 بعداز ظهر به بعد خواهد بود.

به نقل از:مجله ی گزارش فیلم،شماره ی 9،صفحه ی 10،زمستان 1369

گزارش خبرنگار مجله ی گزارش فیلم از وضعیت سینما کسری در سال 1377

...در اتاق آقای علمداری _مدیر موسسه{اسوه}_ دمی می آساییم و گفته هایش را به خاطر می سپاریم:

بعد از انقلاب سالن سینما کسری مصادره شد و در اختیار کمیته امداد امام خمینی قرار گرفت.کمیته 

زمانی کوتاه در سالن به اجرای تئاترهای لاله زاری پرداخت و بعد از مدتی آن را به چاپخانه عصر سبحان

اجاره داد.در همین زمان بیشترین خسارت به سینما وارد آمد.تا اینکه موسسه فرهنگی و هنری 

رزمندگان به سرپرستی سردار افشار و مدیر عامل موسسه،سالن را از کمیته خریدند و حالا مشغول 

راه اندازی آن هستند.تا امروز سرمایه ای حدود 8میلیون تومان هزینه بازسازی آن شده و سالن هایی

تقریبا آبرومندآماده بهره برداری ،شده است،سالنی بزرگ با 330 صندلی مختص نمایش فیلم برای 

خانواده ها  و یک سالن کوچک با 50-60 صندلی برای اجرای نمایش های عروسکی.گالری نقاشی هم 

به زودی راه اندازی می شود...

گزارش خبرنگار مجله ی گزارش فیلم،زهرا امینی ادیب،تابستان 1377

گزارش فیلم ،شماره ی 111،صفحه ی 17

یک آمار جالب از میزان فروش و تعداد تماشاگر سینما کسری در سال 1355

میزان فروش:12930000 ریال 

تعداد تماشاگر:362000 نفر

از کتاب:اسنادی از موسیقی،تئاتر و سینما در ایران(1357-1300 ه.ش)،جلد سوم،

صفحه های 1386و1387،انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،1379